สวัสดีครับ ผม ภู นะครับ วันนี้ผมจะมา Update WebBlog ของผมเพิ่มเติมครับ
ช่วง วันสงกรานต์ที่ผ่านมาผมยุ่งนิดหน่อย ผมเขียนเรื่องที่จะเล่าไว้ส่วนหนึ่งแล้วตั้งใจจะเขียนเล่าเรื่องของวันที่ 13 เมษายน หรือ วันสงกรานต์ แต่ติดขัดเรื่องเรียนปรับพื้นฐานที่สวนกุหลาบธนบุรีนิดหน่อยครับและต้องรอรูปจากคุณพ่อมาประกอบบทความ WebBlog ด้วย แต่ตอนนี้เริ่มจะเข้าที่แล้วครับเลยเข้ามา Update ไว้ครับ
ช่วงวันสงกรานต์ที่ผ่านมา ผมตื่นสาย ทั้งๆที่เป็นวันที่สำคัญ เพราะผมดูละครจนดึก พอคุณพ่อมาปลุกผมให้ตื่น ผมลุกขึ้นมานั่งได้แล้ว แต่ด้วยความง่วงผมจึงหลับไปอีกครั้ง จนคุณพ่อแกล้งผมเอาผ้าชุบน้ำมาลูบหน้าผม จนผมตื่นได้ 😀 😀 😀
พอผมทำกิจวัตรประจำวันและทานข้าวเสร็จแล้ว ผมก็มาช่วยคุณพ่อเช็ดทำความสะอาดโต๊ะหมู่บูชาที่ห้องพระจนสะอาดและคุณพ่อก็เชิญพระพุทธรูปประจำบ้าน ลงมาเพื่อเตรียมสรงน้ำส่วนคุณแม่ก็ช่วยเตรียมแจกันดอกไม้ และอื่นๆอีกมากมายจนสะอาดหมดทั้งห้องแล้ว ก็เชิญคุณตาคุณยายมาสรงน้ำพระ ตามด้วยคุณพ่อคุณแม่และผมเป็นคนสุดท้าย จากนั้นจึงรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่คุณตาคุณยายให้พรผมด้วย คุณพ่อคุณแม่ก็เช่นกันครับ ที่บ้านผมจะทำแบบนี้เป็นประจำทุกปีเท่าที่ผมจำความได้ครับ
เสร็จแล้วก็ถ่ายรูปสักภาพ กว่าจะเสร็จกิจกรรมทั้งหมดของผมและคุณพ่อคุณแม่ก็เที่ยงพอดีพวกเราพักทานข้าวเที่ยงกัน แล้วพักผ่อนประมาณ 2 ชั่วโมง ผมก็ไปช่วยคุณพ่อและคุณแม่ล้างรถต่อ เพราะต้องเตรียมไปทำบุญที่วัดประจำของตระกูล พร้อมกับญาติๆ ทั้งหมดของฝ่ายคุณตาคุณยายผมครับ
นานๆทีผมถึงจะได้ช่วยพ่อ เพราะพ่อให้ผมทำกิจกรรมอย่างอื่นมากกว่า คุณพ่อคงเห็นผมเป็นเด็กอยู่มั้งคงช่วยอะไรไม่ได้มากแต่จริงๆผมทำได้นะครับไม่เชื่อลองดูรูปที่คุณแม่ผมถ่ายมาสิ
ผมช่วยคุณพ่อคุณแม่ล้างรถนานพอสมควรนานๆล้างทีก็เหนื่อยเหมือนกันครับถ้าไม่เชื่อก็ลองล้างรถดูเองนะครับ แต่มันก็คุ้มค่าที่ทำให้รถของคุณพ่อกลับมาสะอาดอีกครั้งผมดีใจที่ได้ช่วยคุณพ่อล้างรถ กว่าจะเสร็จก็เย็นพอดี ผมต้องรีบไปอาบน้ำก่อนที่จะลงมาทานข้าวเย็น ที่คุณยายผมเป็นคนจัดเตรียมไว้ให้ ภารกิจผมยังไม่เสร็จนะครับปิดเทอมนี่งานเยอะเลย พอทานข้าวเสร็จแล้วก็ต้องขึ้นมาพับผ้าให้คุณแม่ด้วย และภารกิจประจำวันสุดท้ายของผม คือร่วมกันสวดมนต์กับคุณพ่อและคุณแม่ที่ห้องพระประมาณ 30 นาที ที่ต้องทำร่วมกันประจำทุกสัปดาห์ เขียนไปสักพักรู้สึกมึนงงเล็กน้อย… 😀
วันนี้ผมขอมาเล่าเพียงแค่นี้นะครับ ถ้ามีเวลาจะมาเล่าเรื่องการไปทำบุญที่วัดให้ฟังนะครับ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ
ภู ศุภกร